True Colors

De film ‘Trolls’ van Dreamworks: een vrolijke animatiefilm, enigszins over de top en met heel veel felle kleuren. Maar wel een film met een mooie moraal. Zonder het plot van de film te verklappen gaat de moraal van het verhaal over gelukkig zijn en wat je daarvoor nodig hebt.

Ik schreef al eerder over het coachtraject dat ik een aantal maanden geleden gestart ben. Een mooi uitgangspunt (één van de velen) van mijn coach is ‘je bent wijzer dan je denkt’. Dit betekent voor mij dat ik alle kennis en vaardigheden die ik nodig heb om die muren te overwinnen al in mij heb. De wijsheid die ik daarvoor nodig heb, is mijn eigen wijsheid (al dan niet aan elkaar geschreven). De kunst is die wijsheid aan te (durven) spreken. In de afgelopen maanden heb ik al veel geleerd over mijn eigen wijsheid en ik leer nog steeds. Door goed te luisteren naar mezelf, door te observeren, door af en toe eens stilte op te zoeken, vind ik vaak de antwoorden op de vragen waar ik mee worstel. Dit klinkt o zo makkelijk, maar is het zeker niet. Het is een leerproces, ik schreef het al eerder: vallen en opstaan.

Onlangs ben ik weer gevallen: piekerend over bepaalde beslissingen die ik genomen heb en ook wil nemen: is het de juiste route, wat vindt de buitenwereld ervan, wat zal de toekomst brengen? Uit die piekermodus komen, weer opstaan, dat vind ik vaak nog heel erg lastig. Soms lukt dat wel, dit keer lukte dat even niet. Het gevolg is een appje naar mijn lieve coach: ‘HELP!’ Een fijn gesprek later heb ik weer wat handvatten, herinner ik me weer hoe ik kan opstaan: stilte zoeken of juist keihard muziek opzetten, mezelf de ruimte geven door letterlijk ‘even’ adem te halen en ook de humor proberen te zien; om mezelf, de situatie en mijn gepieker te lachen, zelfspot dus. Dat is wat werkt voor mij, dat zijn de stappen waar ik keer op keer weer op terug kan vallen om mijn piekerende hoofd een halt toe te roepen en weer te kunnen gaan luisteren naar mijn intuïtie en te kunnen gaan voor wat ik wil, voor wat ik voel dat goed is.

Wat heeft dat dan te maken met de titel van dit stukje? De titel is van het alom bekende nummer ‘True Colors’ (origineel uit 1986 door Cyndi Lauper), prachtig gecoverd door Justin Timberlake & Anna Kendrick in de film ‘Trolls’. Een stukje van de tekst:

“So don’t be afraid to let them show, Your true colors. True colors are beautiful. I see your true colors, shining through (true colors). I see your true colors. And that’s why I love you. So don’t be afraid to let them show, your true colors. True colors are beautiful, like a rainbow. Ooh ooh ooh like a rainbow.”

Het nummer, specifiek dit stukje tekst, raakt de kern van het proces waar ik in zit: puzzelstukjes verzamelen, stap voor stap mijn eigen kleuren (weer) leren kennen. Maar het gaat er niet alleen om die kleuren weer te leren kennen; het belangrijkste is dat ik langzaam maar zeker leer die kleuren te laten zien. Dat ik de muren die ik de afgelopen jaren om die stukjes gebouwd heb, afbreek om die kleuren te kunnen laten zien; mijn intuïtie, mijn humor, mijn empathie, mijn eigen-wijsheid en nog veel meer, net als een regenboog. Iets wat ik zonder dit coachtraject absoluut niet gedaan had, ook niet gekund had.

Mijn kleuren, de combinatie daarvan, maken mij wie ik ben. Alles wat ik nodig heb om mijn eigen pad te bewandelen, blijkt dus al aanwezig. Het pad waar ik gelukkig van word, waar me dat ook gaat brengen. Nu alleen al die kleuren nog even aan de hele wereld laten zien….